Siska Schraa kocht in 2016 een skûtsje in Heeg. Ervaring had ze niet er niet mee, maar een jaar later kon ze intrekken in haar in ere herstelde schip ‘Nieuwe Zorg’.
Tekst Siska Schraa
Het was op een nazomerse dag, eind augustus 2016, dat we onze Staverse jol na een dagje wedstrijdzeilen terugbrachten naar haar vaste ligplaats. Op het schip ernaast, een tot woonboot verbouwd skûtsje uit 1923, stond een te-koop-bord. Lieuwe, met wie ik gezeild had, vroeg of ik belangstelling had. Hij had de sleutel en kon het schip wel even laten zien…
Zo begon het. Nooit eerder bedacht dat ik naar een schip kon verhuizen; ik was blij met mijn jarendertigwoning in Sneek en niet op zoek naar iets anders. Toch woonde ik een roerig jaar later op een compleet gerenoveerd skûtsje. Roerig, omdat veel mensen het me afraadden om als vrouw alleen op een schip te gaan wonen. En hoe wist ik nou of het schip nog goed was? Tja, dat wist ik inderdaad niet.
Gelukkig kreeg ik vanuit alle hoeken mooie adviezen. ‘Als het binnen goed ruikt, dan is het in goede staat.’ Mannen met zulke neuzen kwamen met me mee om te ruiken, vrienden stimuleerden me om het avontuur aan te gaan. Heit raadde alles ten strengste af, want ik had het toch allemaal hartstikke goed voor elkaar in Sneek? Mem zei dat heit wel aan de situatie zou wennen.
Vorig voorjaar begon ik met de verbouwing. Herre Popma, die al eerder meegedacht had en eigenaar is van een scheepswerf in Oppenhuizen, hielp mee. Samen met Gerrit Hofstra van Hofstra Jachtbouw in Hout, en met Taris, de tekenaar van de nieuwe stuurhut, heeft hij een prachtige nieuwe woonboot afgeleverd – met precies de stuurhut die ik voor ogen had.
Die stuurhut moest als woonkamer dienen: ik wilde aan alle kanten het water kunnen zien. In het vooronder wilde ik graag een logeerbed, de badkamer werd vernieuwd en aan bakboordzijde maakten we nieuwe inbouwkasten. Het sloopwerk deed ik met een aantal vrienden, net als het opnieuw schilderen van het binnenschip. En tot mijn eigen verbazing kreeg ik daar nog energie van ook.
Inmiddels woon ik met heel veel plezier op mijn skûtsje in Heeg. Het schip is in 1923 te water gelaten met de naam Nieuwe Zorg. Een passende naam, die ik in ere heb hersteld. Deels omdat ik niet precies weet waar ik aan begonnen ben, en ook een beetje omdat ik in de gezondheidszorg werk.
Ik ben ontzettend dankbaar voor alle hulp die ik heb gekregen bij de verbouw van het schip. Van vrienden en familie, van Herre en zijn mannen op de werf, en van Gerrit. De zon verwarmt de stuurhut, die we ook wel gekscherend de lounge noemen, en elke dag voelt een beetje als vakantie.
